Estudio de caso sobre salud mental juvenil: Intervención terapéutica y psicoeducativa en una universitaria con baja autoestima e inseguridad
Date
Authors
Director
Publisher
Project identifier
Abstract
El presente trabajo expone la intervención y los resultados de un caso clínico de terapia individual con una joven universitaria desde la Unidad de Acción Social de la Universidad Pública de Navarra, además de reflexionar sobre el abordaje de la salud mental juvenil. El contexto social actual resalta la importancia de esta, especialmente en jóvenes, siendo objeto de atención legislativa como refleja la LOSU (2023). El caso aborda aspectos como la autoestima, el apego, las habilidades sociales y la comunicación. El enfoque terapéutico fue integrador, con base en la Terapia Cognitivo Conductual y psicoeducativa, incluyendo técnicas de la Terapia de Aceptación y Compromiso y la Terapia Narrativa. Se realizó una sesión de valoración, once de intervención y una de seguimiento. Se utilizó entrevista semiestructurada y se evaluó a la usuaria cualitativamente (indicadores verbales de cambio) y cuantitativamente mediante las pruebas: Autoconcepto forma-5 (AF-5), Escala de Autoestima de Rosenberg (EAR), Inventario de síntomas SCL-90, CAMIR-R y la Escala de Asertividad de Rathus, con mediciones en pretratamiento, postratamiento y seguimiento. Además, se monitorizó el proceso mediante las escalas ORS, SRS y la pregunta de escala. Los resultados muestran una evolución favorable hacia un perfil más funcional y una percepción subjetiva de mejora, clasificándose como “mejorada”. Se concluye la necesidad de seguir recopilando datos desde las unidades de intervención psicológica universitarias y estructurar las intervenciones desde un enfoque breve. Asimismo, se reafirma la importancia de promover la atención a la salud mental en adultos emergentes, tanto desde la intervención como desde la prevención, como parte de la salud pública.
Lan honetan, Nafarroako Unibertsitate Publikoko Gizarte Ekintzako Unitatetik gazte unibertsitario batekin egindako banakako terapiako kasu kliniko baten esku-hartzea eta emaitzak azaltzen dira, gazteen osasun mentalari buruz hausnartzeaz gain. Egungo gizarte-testuinguruak testuinguru horren garrantzia nabarmentzen du, bereziki gazteengan, eta arreta legegilea jasotzen du, LUOk (2023) adierazten duen bezala. Kasuak autoestimua, atxikimendua, gizarte-trebetasunak eta komunikazioa bezalako alderdiak jorratzen ditu. Ikuspegi terapeutikoa integratzailea izan zen, Jokabidezko Terapia Kognitiboan eta Psikohezitzailean oinarrituta, Onarpen eta Konpromiso Terapiaren eta Terapia Narratiboaren teknikak barne. Balorazio-saio bat, esku hartzeko hamaika saio eta jarraipen-saio bat egin ziren. Elkarrizketa erdiegituratua erabili zen, eta erabiltzailea kualitatiboki (aldaketarako hitzezko adierazleak) eta kuantitatiboki ebaluatu zen proben bidez: Forma-5 autokontzeptua (AF-5), Rosenbergeko Autoestimu Eskala (EAR), SCL-90 sintomen inbentarioa, CAMIR-R eta Rathus-en Asertibitate Eskala, aurretratamenduko, poststratamenduko eta jarraipeneko neurketekin. Gainera, prozesua monitorizatu zen ORS, SRS eskalen eta eskala-galderaren bidez. Emaitzek erakusten dute profil funtzionalagoa eta hobekuntza-pertzepzio subjektiboa lortzeko bilakaera ona izan dela, eta "hobetutzat" jo dela. Ondorioztatu da beharrezkoa dela unibertsitateko esku-hartze psikologikoko unitateetatik datuak biltzen jarraitzea eta esku-hartzeak ikuspegi labur batetik egituratzea. Era berean, gorabidean dauden helduen osasun mentalaren arreta sustatzearen garrantzia berresten da, bai esku-hartzetik, bai prebentziotik, osasun publikoaren zati gisa.
This paper presents the intervention and results of a clinical case involving individual therapy with a young university student, carried out at the Social Action Unit of the Public University of Navarre. It also reflects on the current approach to youth mental health. Today’s social context highlights the importance of addressing this issue—particularly among young people—as seen in recent legislation such as the LOSU (2023). The case addresses areas including self-esteem, attachment, social skills, and communication. The therapeutic approach was integrative, based on Cognitive Behavioral Therapy and psychoeducation, and included techniques from Acceptance and Commitment Therapy and Narrative Therapy. The process included one assessment session, eleven intervention sessions, and one follow-up session. A semi-structured interview was used in all of them, and the user was evaluated qualitatively (through verbal indicators of change) and quantitatively using the following tools: AF-5 Self-Concept Questionnaire, Rosenberg Self-Esteem Scale, SCL-90 Symptom Inventory, CAMIR-R Attachment Questionnaire, and the Rathus Assertiveness Scale. Assessments were conducted pre-treatment, posttreatment, and at follow-up. Additionally, the process was monitored using the ORS and SRS scales, as well as a scaling question. The results indicate a favorable evolution toward a more functional profile and a subjective perception of improved well-being, leading to the classification of the user as "improved." The findings suggest the need to gather more data from university psychological intervention units and to structure interventions following a brief therapy model. Furthermore, they reinforce the importance of promoting mental health care among emerging adults, both for existing issues and as a preventive measure, viewing it as a matter of public health.
Description
Keywords
Department
Faculty/School
Degree
Doctorate program
item.page.cita
item.page.rights
Los documentos de Academica-e están protegidos por derechos de autor con todos los derechos reservados, a no ser que se indique lo contrario.